Visitas y fiestas

Halloo daaar knappe familie en beste vrienden!!

Het is weer een overdreven tijd geleden, dus zal nog maar weer wat sterke verhalen gaan lossen zodat jullie me niet helemaal vergeten in het zonovergoten Nederland. Er is namelijk weer het nodige gebeurd en daar ga ik jullie nu alles over vertellen. Is dat leuk of is dat leuk?! Precies dat dacht ik ook, dus ga er maar eens voor zitten…

Even graven naar een paar weken terug... Een groepje van 3 bavioanen betraden de gronden van Valencia! Njaa eigenlijk 5 want mijn ouders kwamen ook aan, zij hebben ons dat weekendje met rust gelaten aangezien wij ruige plannen hadden ingecalculeerd voor dat weekend.
Die vrijdag dat ze aankwamen mocht ik ze dus mooi oppikken om ze vervolgens mijn paleisje te laten zien en ze voor te stellen aan mijn kamergenoten. Ze kwamen er al snel achter dat zij niet de enige gasten waren, want mij roommate Wesley had ook visite uit Nederland. Nou maak zelf de som maar... 6 Hollanders in een apartement in Spanje.. dat staat inderdaad gelijk aan een dolle boel.
Eerste avond zijn we dan ook meteen aan de bak gegaan om er werk van te maken, want Denise was jarig en de mooie leeftijd van 17 laat je niet zomaar voorbij gaan. De drankkast werd dus meteen als vanouds geplunderd om vervolgens een paar goede kroegen op te zoeken. Dit bleek toch moeilijker dan verwacht, want om cafe Dinges zomaar te overtreffen, moet je dus echt met een héééle goede tent komen. Nadat de eerste club was afgekeurd, omdat de mensen zich daar afvroegen: “wie van ons heeft zjin kinderen meegebracht?!”, moesten we dus verder opzoek. Toegegeven, we waren IETS jonger dan het gemiddelde, maar leuk om ook weer is te zien hoe ze op die leeftijd uit hun bol kunnen gaan. Uiteindelijk zijn we bij een barretje in het centrum gestrand om daar de beest uit te hangen. Dat was dan ook meer dan geslaagd.

De rest van het weekend was de vraag naar cultuur zeer hoog, dus we trokken de stevige stappers aan om de stad te verkennen en de lokale delecatessen te proeven (Mc menu is hier écht van een andere wereld!!). Nadat ze helemaal kapot waren van de lange wandeling; was het weer op krachten komen om te gaan rel bellen bij c.f. Valencia. Want de toen nog gepositioneerde nummer 1 moest spelen tegen het altijd lasige Real Mallorca. Dit deden wij natuurlijk niet alleen, dus namen we Chris en Jeanne ook mee voor het geval het uit de hand mocht lopen. Dit was niet geheel overbodig want we zaten direct naast het uitvak waar een opgefokt sfeertje heerste. Gelukkig voor ons werd hun agressie gestild door een overwinning aan hun zijde, want anders hadden die 7 meegereisde supporters de tent nog weleens willen afbreken.

Na slecht voorbeeld van c.f. Valencia (1-2 verlies… pfff), hebben wij zelf ook de voetbal nog is opgepakt om mij de laatste trainingen weer bij te brengen die ik heb moeten missen bij v.v.Bavel… uiteraard een beetje opportunistisch, want dat red je natuurlijk niet zomaar op één dagje.
De laatste dag van dat weekend zijn we overgehaald om in het appartement van mijn ouders verder te pitten. De stenen vloer gaf toch minder mee dan eerder werd gedacht, dus dit was een welkome uitnodging voor Robert. Hier ook heerlijk rustig aangedaan en bijgepraat. Al met al was het een heerlijk relax dus weekendje, waar het weer vanouds lachen, gieren en brullen was.

De mannen vertrokken de maandag weer terug naar huis om mij alleen achter te laten bij mijn ouders. Een hele week heb ik daar in het appartement bij hun mogen vertoeven wat toch wel heel lekker was. Eindelijk weer wat groens op je bord (dat ga je echt waarderen na mislukte pogingen hetzelf te maken) en een heerlijk groot zacht bed.
Pa en ma hadden de stad al een paar keer verkend en aangezien voor mij het werk nog altijd doorging verliep de week heel rustig. Iedere avond zijn we de stad even ingedoken om een tapasbar, loungetent of een terrasje mee te pikken.

Een mooie bijkomstigheid was dat mijn ouders ook nog een auto hadden gehuurd. Heeel mooi dit, want 1 week voor Valencia werd ik trotse eigenaar van een rijbewijs. Mijn baas gaf me vrij die vrijdag om mij rust en tijd met mijn ouders te gunnen. Hier werd dan ook nuttig gebruik van gemaakt. Het plan was er om te gaan cruisen door de bergen van Valencia. Haha moeders durfde dit avontuur nog even niet aan (ze rijden hier ook echt als gekken, dus had er wel begrip voor), maar Chris daarentegen had al zijn moed bij elkaar geraapt om naast mij in te stappen. Nadat het nodige rubber was verbrand en de handrem uitvoerig getest was hebben we ma opgepikt voor een laatste dinner in Valencia en om langzaam weer afscheid te nemen.

Het was geweldig jullie allemaal weer even gezien te hebben, echt heel gezellig en relax. En over anderhalve week kom ik Nederland weer opzoeken dus het gemis hoeft niet lang te duren dit keer! Ik blijf dan 3 dagen om snel de zilveren bruiloft van de familie Vincenten niet mis te lopen!! Ik heb er in ieder geval zin in. Later kom ik nog voor 11 dagen langs Nederland met kerst, dus zal dan iedereen wel weer even zien!

Nou nog gauw een avontuurtje dan voordat mijn vingers gaan verzuren: Want hoewel ik bijna verbannen was wegens ´slecht resultaat als ik kom kijken´, heb ik gisteravond toch weer geprobeerd c.f. Valencia naar de overwinning te juichen. Ik kon het niet laten om weer een kaartje te halen voor een champions league wedstrijd na de geweldige ervaring met Manchester United. Dus ik had het voorrecht om naar de match tegen F.C. Glasgow Rangers te gaan kijken!! Met mijn shirtje en kaartje in de hand ben ik bij de Ultras gaan staan om eindelijk eens een mooie wedstrijd mee te maken.
En waauuwww écht… serieus een fenomenale wedstrijd!!! Na 2 minuten in het stadion wist ik niet meer wie nou thuis speelde: Valencia of Glasgow?? De supporters van Glasgow waren geweldig en overschreeuwde het hele stadion de gehele wedstrijd en dat terwijl ze 3-0 hebben verloren! Heb zelden (NAC buiten beschouwing gelaten) een groep supporters zo los zien gaan. Alleen dit maakte de wedstrjid al onvoorgetelijk, maar daarbij was het voetbal aan beide kanten ook nog eens geweldig! Na 3 keer mijn stem naar de gort te hebben gezongen ben ik dan eindelijk beloond, wat een feest was dat gister!!

Met deze woorden ga ik met pijn in de vingers afscheid nemen, iedereen tot snel en houd je nog even taai die paar dagen/weken!!

Hasta luego y un graaaaaaan besoo!!

Jaap